Сейфуллин Абдулкадер(Кочар абый).
« Адәм матур
файдалы эшләре белән».
Через эту страницу хочу отметить работы, и выразить благодарность ещё одному из достойных, заслуживающих уважения людей села -Абдулкадеру абый.
Этого человека знаю уже почти 50 лет. Немало пришлось работать рядом с ним, прежде всего, на стройке и сельхоз работах. Он прирожденный строитель. Строил многие сельские объекты, в том числе нашего клуба, также колхозные сооружения, и на частных хозяйствах. Много помогал и помогает до сих пор соседям по разным работам. Одним словом, настоящий трудолюбивый человек.
В настоящее время, что хочу сказать с акцентом- это ведение им общественной работы. Мечеть выбрал его как ответственного по ведению хозяйственных вопросов, связанных с работами по кладбищу. В его ведении весь кладбищенский инвентарь, которого надо постоянно обновить. Под его контролем находятся 2 бензопилы, которые валили не одну сотню толстых деревьев.
Как ни захожу в гости Абдулкадеру абый, он занят: то чистит бензопилы после их работы, то занят заточкой цепей, то черенки делает для кладбищенских лопат. А ведь ему 70 лет. Дело не только в возрасте, а в том, что после операции на глазах, ему вообще нельзя заниматься такими работами, которые дают нагрузку на зрение.
Как то, этим летом в
жаркую погоду мы вдвоем готовим «бач казыгы» около кладбища, у
белого дома. Я ему напоминаю о вреде таких работ для зрения, тем более в такую
жару, он в ответ простым, тихим голосом
говорит: « Ну, нишлэргэ соң...... Кемдер эшлэргэ бит тиеш. Мэет не должен бач
казыксыз булырга....... бу гына түгел, икенче мәет тә бар бит
иртәгә, анарга да бит кирәк эшләргә бүген
ук бач казыгы и каберга имәннәр дэ әзерләргә кирәк.......
Хальда юк инде, тыңламасаңда яхшы түгел..... ».
Если даже я ещё раз напомнил ему о вреде этих работ, он принял бы мои слова только “как к сведению”. Потому, что он человек такого склада, и иначе не может.
Ещё в прошлом году в июле, наравне с нами, работал по уборке на кладбище. См.фото от 2009г.
Из общечеловеческих качеств ему свойственны: естественность, простота, негорделивость, умение одобрять и поддержать любые добрые начинания окружающих. Умеет выслушать собеседника, не перебивающий в разговоре. Хорошо представляет последовательность любой работы, характерной для сельского жителя.
18 июля 2009г участвовал при коллективной уборке
на кладбище.
Абдулкадер абый совместно с супругой Халидя апа прожили достойную жизнь. Пользуются уважением среди односельчан. Я не слышал, чтобы в их адрес было сказано что-то негативное. Но и от них не слышал.
Абдулкадер абый хоть и поздно, но начал писать стихи. Смотрите ниже. Здесь не количество, а содержание. В них я вижу доброе, светлое.
Нашим соседям, так же, наверное, и односельчанам повезло, что есть в селе такой человек, который, несмотря на возраст и хрупкое здоровье, продолжает трудиться во благо нас.
Я горжусь этим человеком, он пример для меня в полном смысле
слова. Когда есть такие,- хочется их дела продолжать.
Также могут гордиться его дети.
Желаю Абделкадеру абый здоровья, долгих
лет жизни, благополучия в семье, всех
благ в дальнейшей жизни.Амин.
Абдулкадер абыйның 2 шигыре.
Шоба бабайны искә алып.
Мин бит узем язучы
түгел,
Беләм бераз куплетлар.
Шөбиле
хәлләрен язасы килә,
Укыгыз шуларны, сез
дуслар.
Безнец авыл бик борынгы,
Ул каян килеп чыккан?
Шул якка килгән бер адәм,
Үзе була шубадан.
Ул килә ераклардан,
Янында- егетләре.
Тирә
яктагы матурлыкка
Төшә
бит аларның күзләре.
Батыр
атыннан төшәдер,
Су
эчәргә төзесли.
Ерак
түгел Пьянаны,
Урманнарны да күзли.
Шоба бабай
риза булып,
Тау башына
утыра.
Урын матур, шунда
кала,
Узечә дога кыла.
Шунда
дәшә ул дусларын-
Жыела кавым –кабилә. /
Җир казып өйләр
төзиләр
Барча килгән әбигә.
Уйланалар, баш ваталар,
Ничек безгә
яшәргә?
Бернинди дә эш
күренми,
Янындагы
яшьләргә.
Башына керә шундый уйлар:
Кирәк туар тотарга.
Кайсы якта бар ризыклар,
Ничек шуларны табарга?
Чыгып китә түбән якка,
Табарга дип мал-туар.
Шунда бер елга ярында
Яши була мокшылар.
Бабайларбыз тынычсызлана,
Безгә болар көндәшләр.
Ике төрле халык монда
Ничек икән яшәрләр?
Утырып алар уйланалар,
Кирәк аларны куарга.
Терлекләрен сатып алып,
Кирәк ашлар суярга.
Мукшы халкы куркынганнар,
Күчкеләре келәми.
Безнең бабайлар берни
белми,
Аларны тыңларга да
теләми.
Мокшыларның шул җирләрдә
Узган икән
гомерләре.
Хуҗа елгасының ярында
Була каберлекләре.
Соңгы тапкыр әйләнеп карыйлар
Туып үскән
җирләренә.
Шуннан китеп урнашалар
Гагин
тирәләренә.
Саубуллашып Пьяна белән
Менәләр тау
башына.
Шуннан торып ант итәләр
Кабат шунда кайтарга.
Дерестәндә озак үтми,
Кайтып
җитәләр алар.
Яннарында наместниклар
Ачалар бит папкалар.
Безнең бабайлар
бирешми,
Тиздән хәйләга күчә.
Хуҗа елгасы урнына
Башка елгага итә.
Наместниклар тырышып казый,
Буладыр
көрәкләре.
Шунда берни тапмый алар,
Юктыр мәет
сүәкләре.
Шул эшләрдән соң кинәттен
Күтәрелә
җил-давыл.
Шушы елдан башланадыр
Шөбиле дигән авыл.
Шуннан соң Шоба
халкы
Пьяна ярына күчә.
Йортлар салып,
җирләр бүлеп,
Алар эшкә
керешә.
Шул авылның эчләрендә
Бар аның өч елгасы.
Зур урам тоташтыра аларны
Тямам була «Ш» буквасы.
Безнең халык
шулай төзелгән,
Ник төзелгән,
белмичә.
Урамнары бик тар калган,
Анда үсми
берни дә.
Анда үрчи бик күп халык,
Үрчи дуслар, туганнар.
Шөбилене якын күреп,
Килә яктан кунаклар.
Шулай итеп еллар үтә,
Урчи халык биредә.
Урманнарда төрле кошлар
Сайрый алар бу
җирдә.
Белеп калсын минем халкым,
Ике җирдә
каберлек.
Беренчесе -Шоба
егетләренеке,
Икенчесе- хәзергелек.
Үсә авыл, халык арта,
Өйләнешкән
парлар күп.
Кичен урамга чыксалар-
Төн куналар шунда ук.
Бу заманда бездә тудык,
Яшь иде бит аналар.
Сугыш еллары китерде кайгы,
Күп газаплар
күрде алар.
Хәзер алар үлеп
бетте,
Килде тимер дөньясы.
Һәрберсенең
азбарында
Ике-өч машинасы.
Колхызчылар пенсиядә,
Яшьләр китте
шәһәргә.
Колхозларның
хәле начар,
Орлыгы юк
чәчәргә.
Тик шулайда халык яши,
Путиныбыз булыша.
Авылга кире кайтсын дип,
Яшь кадрлар укыта.
Без узебез картайсакта
Өмет белән яшибез.
Һәрбер йортта
тимер забор,
Көндез ябып биклибез.
Кыш көннәре авыр
була,
Салкын карлы бураннар.
Кайчанга балалар кайтыр дип,
Көтеп яшибез туганнар.
Авырлыкларны да кичәбез,
Булса да безгә
җил каршы.
Сез дә булышыгыз
бер-береңә,
Шулай
яшәүләре бит яхшы.
Һәр
кешенең туган туфрагы бар,
Очып кайтасы килә
туган якка.
Балалар кайтып- аларны
күргәч,
Күзләр
яшьләнә шул чакта.
Нинди ямьле безнең яклар,
Тартып тора бит алар.
Сабан туе да яңадан кайтты
Рәхәтләнде
бит җаннар.
Бәйрәм булсын Шоба илендә,
Кояш сипсен җылы
нурларын.
Яшәгез сез, халкым,
тыныч кына,
Ходай кавыштырсын егет-кызларын.
Шөбиле авылы район уртасында,
Яннарыннан узып -керми
калмагыз.
Очрашыгыз, кунак
йөрешегез,
Бу дөньяда
мәңге тормабыз.
Июль2008ел. С. Абдулкадер.
Аюлар
һәм аючылар.
Нинди гузәл Сергач ягы,
Элек анда булган урманнар.
Шул урманда аюларны тотып,
Аларны артист эшләп
куйганнар.
Оста булган аючылар
Өйрәткәннәр дусларын.
Давай танцуй « сергачканы»
Чапсын халык кулларын.
Шулай аюларны биетеп,
Чит җирләргәдә
барганнар.
Зур мәйданда бәйрам ясап,
Акча эшли булганнар.
Биеткәннәр аюларны
Бер-берсенә көнләшә.
«Син иң яхшы биүче» -диеп